من و تنهایی
خطوط را رها خواهم کرد و همچنین شمارش اعداد را رها خواهم کرد و از میان شکل های هندسی محدود به پهنه های حسی وسعت پناه خواهم برد من عریانم.عریانم.عریانم. مثل سکوت های میان کلام های محبت عریانم و زخم های من همه از عشق است از عشق.عشق.عشق.
نوشته شده در یادداشت ثابت - جمعه 92/6/23ساعت
12:1 عصر توسط پریسا نظرات ( ) | |
قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |